چشمه
بسمه تعالی
توفیقی شد رمان نامیرا را خواندم. چند نکته:
1- همه رفقا این کتاب را بخوانند حتی اگر قائل به فتنه 88 نباشند!
2- کتاب قیمتش زیاد است متاسفانه ولی ما شریکی خریدیم. این هم روش خوبی است. البته یک راه دیگر این است که یکی بخرد و به هر کس خواست بخواند به قیمتی مانند 1000تومان اجاره دهد.
3- نکاتی در مورد درسهای رمان «نامیرا» به ذهنم رسید که می نویسم. کسانیکه خوانده اند یا می خوانند تکمیل یا نقد نمایند.
1- انسان اگر طالب حق باشد و تعصّب نداشته باشد خدا راه را برایش باز می کند مانند عبدالله بن عمیر
2- سبقت شخصی در اسلام و سابقه طولانی داشتن دلیلی برای اینکه مواضعش از همان ابتدا مطابق حق است مانند عبدالله که تا اواخر نظر بر عدم همراهی با مسلم بود.
3- خداوند متعال برای کسانی که از صمیم قلب بدنبال حق نیستند بهانه قرار می دهد. عمرو بن حجاج با دیدن هانی در قصر ابن زیاد که با حیله شریح لباس فاخر پوشیده بود، از ادامه فعالیت زده شد با اینکه با دیدن این جریان بر فرض صحّت باید از هانی می برید نه از قیام. ضمن اینکه بعدا خودش دید که همین هانی را شهید کردند پس چرا بر نگشت؟
4- لقمه حرام ادامه مسیر حق را برای انسان طالب حق دشوار می کند. عبدالله که ابتدا طرف ابن زیاد بود صحبتهایش که به دل او نشست ابن زیاد به او صله داد ولی نپذیرفت ولی عمرو بن حجاج مقام را از طرف ابن زیاد پذیرفت و شد امیر لشکرش!
5- زن ها در این رمان نقش بسیار مثبتی داشتند. مخصوصاً سلیمه زن ربیع و دختر عمرو که از کارهای پدر تبری داشت و حتی از شوهر خود نیز تیز و تندتر بود. امّ وهب زن عبدالله نیز بسیار سنجیده عمل کرد و در وقت لازم با جملات سنجیده خود سعی بر روشن کردن حقیقت برای عبدالله شوی خود را داشت.
6- در گفتگوها بویژه در سخنان شریح حسن ظن به معاویه و کارهای او و نیز جبرگرایی موج می زند. به نظر می رسد بنی امیه خوب توانسته بودند از جبرگرایی برای پشتوانه کارهای خود بهره گیرند. ناتوانی برخی سران کوفه در برابر استدلالات شریح پای مردم را در ماندن در قیام سست می کرد.
7- عبدالله بین اطاعت از خلیفه وقت که مورد بیعت مسلمین است و قیام امام حسین علیه السلام و فرستادن پیک ویژه به کوفه مانده بود! هر چند ان خلیفه شرابخوار، سگباز و .... باشد. این مطلب نیز بیانگر یک انحراف فکری است که هر کس در جایگاه خلافت قرار گرفت مقدّس است بلغ ما بلغ.
8- تمام شبهه های عبدالله بخاطر نشناختن مقام امام یا توجّه نداشتن به لوازم آن بود. در ملاقاتش با قیس بن مسهّر متوجّه این نکته شد وقتی قیس فرمود:«من برای امام خود تکلیف معیّن نمی کنم..... و زندگی من برای حسین است»
واقعاً نقش خواصّ در فتنه های کوفه و چرخشهای برخی از آنان و گناه نابخشودنی برخی دیگر در این کتاب بسیار زیبا ترسیم شده است. و نیز شکهایی که از طرف برخی بزرگان کوفه مانند خوره هم خود آنان را می خورد و هم دیگران را بویژه جوانان را سست می کرد. و اینکه چگونه کسانی که احیاناّ دلشان برای قیام بیش از دیگران حتّی سفیر امام حسین علیه السلام می سوخت، جذب دشمن شدند!
بی جهت نیست که حضرت آقا حفظه الله فرمودند: «هر کسی می‌خواهد فتنه‌ی اخیر را بشناسد، این کتاب را بخواند.»
نوشته شده توسط حمیدکمالی در چهارشنبه 92/1/14 و ساعت 9:43 عصر | نظرات دیگران()تفاوت میان انسان‌ها آنها را در عقیده و تفکر هم متفاوت می‌سازد. هیچ دو انسانی وجود ندارد که در تمامی زمینه‌های فکری و عقیدتی یکسان باشند. اختلاف رأی و نظری یک امر ضروری و طبیعی جامعه است که رهایی از آن ممکن نیست ولی فرق است میان اختلافی که تعصب مذهبی و جمود فکری آن را به وجود آورده و اختلافی که از جهت و دلیل سرچشمه گرفته است. اولی اختلاف مذموم و دومی اختلاف منصفانه است که توام با احترام مذاهب نسبت به یکدیگر است و همگی احترام‌گذار به اصل جامع میان خود یعنی مصدرها و مأخذهای اولیه و قواعد اصولی اسلامی می‌باشند.
منظور از اختلاف این نیست که هیچ وجه مشترکی میان مذاهب اسلامی وجود ندارد. مسائل اصولی و اساسی دین، وجه اشتراک مذاهب اسلامی به حساب می‌آید. آنچه که همه مسلمانان بدان اعتقاد دارند هیچ مسلمانی نیست که آن را انکار کند، به گونه‌ای که اعتقاد یا عدم اعتقاد به آنها مرز ایمان و کفر محسوب می‌گردد.
وحدت در عین اختلاف
آنچه دشوار به نظر می‌رسد و واقعیت عینی نیز بر آن دلالت دارد دست‌یابی به وحدت در عین اختلافات است. متأسفانه جهان اسلام هنوز نتوانسته است به این آرمان دست یابد. برای روشن شدن بحث به این نکته می‌پردازیم که منظور از وحدت چیست؟ آیا پیروان همه مذاهب اسلامی باید از مذهب خود دست برداشته و پیرو یک مذهب شوند؟ یا تلفیقی از مذاهب مختلف به دست آید و همه به این مذهب مشترک روی آورند؟ تصورات مختلفی در مورد وحدت شیعه و سنی مطرح است که به دلیل نادرستی برخی از این تصورّات عدّه ای تحقق وحدت را نشدنی تلقی نموده اند. استاد شهید مطهری- که خود از شاگردان مبرز مکتب آیت الله بروجردی و حضرت امام خمینی طلایه داران وحدت اسلامی، می باشد- می فرماید:« مخالفین اتحاد مسلمین براى اینکه از وحدت اسلامى مفهومى غیرمنطقى و غیرعملى بسازند، آن را به نام وحدت مذهبى توجیه مى کنند تا در قدم اول با شکست مواجه گردد.»[1]
انواع وحدت
ایشان انواع وحدت را که برخی از آنها در عبارت فوق نیز آمده، مطرح و هر کدام را مورد بررسی قرار می دهند: ادامه مطلب...
نوشته شده توسط حمیدکمالی در سه شنبه 91/11/10 و ساعت 3:30 عصر | نظرات دیگران()
حالا دیگر طلبه سیرجانی معروف شده است. طلبه ای که واقعا از «جان» خود «سیر» شده است. چون یکه و تنها در افتادن با عده ای زمین خوار که طبعا از پشتوانه های مالی و نفوذ های زیاد برخوردارند همین نتایج را به دنبال دارد.
این بار سوم است که محکوم می شود به زندان. اینجا دو بار اول پس از گذراندن بخشی از محکومیتش به دستور مستقیم مقام معظم رهبری آزاد شده است. برای بار دوم آقا پیام می دهند:«شَکَرَ الله مَساعیکَ» یعنی خدا شاکر تلاشهای تو باشد!
این دفعه ولی به جرم «تشویش اذهان عمومی» و «اهانت به مقامات قضایی» محکوم شده است.اینجا نمی خواهیم یک طرفه قضاوت کنیم ولی...
آیا همانطور که این طلبه محکوم شده است آن زمین خوارانی که ایشان بدان اعتراض کرده است نیز محکوم شده اند؟ آیا این طلبه که به انگیزه عدالت خواهی(که گاهی چاره ای جز فریاد زدن از طریق غیر عادی ندارد) پیاده روی کرده تا فریاد خود را به گوش مسولین برساند،قابل بخشش نبود از طرف همان مقامات قضایی!
اگر می خواهید بیشتر در مورد ایشان بدانید حتما اینجا را مطالعه کنید.
نوشته شده توسط حمیدکمالی در دوشنبه 91/11/9 و ساعت 10:31 صبح | نظرات دیگران()
اختراعات بشری همواره مسیر زندگی را برای انسان مهیّا و زمینه آسایش را برای او فراهم می آورند. امّا در کنار این آسایشها، آفتها و معضلاتی را به ارمغان می آورد. وسیله نقلیّه امروزی مسیری را که با پای پیاده باید چند روز طی شود به دو سه ساعت تقلیل داده است امّا چقدر از فوتها و نقص عضوها ناشی از همین وسیله چهار چرخ است! البته بخش عمده آن را باید پای ضعیف بودن فرهنگ استفاده از این اختراعات نوشت. در این میان جا دارد یادی کنیم از وسیله ای که همیشه خدا با ماست یا بهتر بگویم ما با او هستیم. حتی وقت خواب بالای سر یا کنار خودمان می خوابانیمش. بله یک آشنای صمیمی به نام «تلفن همراه»!
تلفن همراه بی شک فوائد بسیاری دارد و همه از جان و دل این فوائد را حسّ کرده اند. ولی معایبی هم دارد که شاید کمتر از آن آگاه باشیم. در این نوشته در صدد بر شمردن معایب جسمی آن نیستیم. امواجی که روی مغز و روح ما اثرات مخرّب دارد. امّا چون این «همراه» همیشه همراه ماست مشکلات روحی روانی زیادی ایجاد می نماید. در این میان باید بر «تمرکز زدایی» تاکید کرد.
از راننده ای که در حال رانندگی است تا دانشجوی سر کلاس، از نانوایی که دارد نان می بندد تا پزشکی که عمل جرّاحی می کند، از پلیسی که سر چهار راه ایستاده تا مسلمانی که در حال نماز است از وقت بیداری تا وقت خواب خلاصه در همه جا و همه وقت، این همراه در کنار ماست و هر آن با آمدن پیامک را تماسی «تمرکز» ما را به هم می زند. پیامک هایی که حجم وسیعی از آن «تبلیغاتی» است و تعداد زیادی دیگر «بی محتوا»؛ اگر محتوای مخرّب نداشته باشد!
دانشجو یا طلبه ای که در حال مطالعه یک کتاب عمیق علمی است حقیقتاً چگونه می تواند با حضور تلفن همراه در کنارش تمرکز لازم را داشته باشد؟ بالاتر کسی که می خواهد نمازِ با اندک حضور قلبی بخواند با صدای پامکها و زنگها چگونه می تواند حاضر القلب باشد؟...
شاید خاموش کردن تلفن همراهمان برای چند ساعتی ما را به «تمرکز» برساند.
نوشته شده توسط حمیدکمالی در پنج شنبه 91/10/28 و ساعت 8:9 عصر | نظرات دیگران()
آیت الله فکور دلباخته امام حسین علیه السلام بود. ایشان نقل می کند:«دوست روحانی متدینی داشتم که مدتی پیش از دنیا رفته بود آرزوداشتم اورا در خواب ببینم و از عالم برزخ از او بپرسم.این را
هم می دانستم که که بر اساس روایات حضرات معصومین علیهم السلام سفارش کرده اند که برای برزخ کاری بکنید شفاعت مال قیامت است. بدین جهت خیلی دلم می خواست بدانم در عالم برزخ چه
عملی بکار می اید؟ تا اینکه یک شب او را در خواب دیدم و از او در این زمینه پرسیدم. گفت: زیارت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام را فراموش نکن »
گفتنی است آیت الله فکور سالی دو بار به کربلا مشرف می شدند حتی زمانی که راه کربلا بسته شد از بیراهه ها سعی در رفتن داشتند.
اللهم ارزقنا فی الدینا زیاره الحسین و فی آلاخره شفاعته علیه السلام
نوشته شده توسط حمیدکمالی در پنج شنبه 91/10/14 و ساعت 10:40 عصر | نظرات دیگران()
